اولین سلام

سلام دلبندم بالاخره بعداز دوسال  و 3ماه و 25 روز تونستم این وبلاگ رو برات راه بندازم تا همیشه همیشه بدونی و بدونیم که چقدر برای ما عزیز بوده و هستی و خواهی بود امروز تصمیم گرفتم خاطرات خوش با تو بودن رو از صفحه ذهنم به صفحه مونیتور انتقال بدم نمیدونم تا چه اندازه موفق میشم اما تمام سعی ام رو میکنم الان ساعت یک و نیم شب روزجمعه 26/10/1393هست و تو و بابایی توی اتاقت خوابیدین و من طبق معمول در حال وب گردی و البته وبلاگ نویسی هستم این عکسی که الان میبینی اولین عکسیه که بعداز بدنیا اومدنت بابایی ازت گرفته،دوستت داریم عزیزم سلامتی همیشه تو آرزوی ماست